آموزش و کاربرد راهکارهای یادگیری زبان برای فراگیران مبتدی زبان انگلیسی در مدارس راهنمایی ایران: روش ترکیبی

به منظور تأیید اثربخشی راهکارهای یادگیری زبان در بافت مدارس راهنمایی ایران، این پژوهش طراحی شد تا الگوهای استفاده از راهکارهای یادگیری، تأثیر آموزش این راهکارها بر استفاده از آنها و رابطه بین استفاده دانش آموزان از این راهکارها و پیشرفت انگلیسی آنها را بررسی کند. برای دست یافتن به این هدف، 57 دانش آموز راهنمایی در دو کلاس یک مدرسه، بطور تصادفی به عنوان گروههای کنترل و آزمایش تعیین شدند. گروه آزمایش آموزش داده شد تا ازچندین راهکارکه برای سطح آنها سودمند تلقی میشد استفاده کند. پرسشنامه راهکارهای یادگیری زبان کودکان گانینگ (1997، برگرفته از آکسفورد، 1990) قبل و بعد از آموزش راهکارها مورد استفاده قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که راهکارهای عاطفی بیشتر از بقیه راهکارها مورد استفاده زبان آموزان بودند و بعد از آن به ترتیب راهکارهای فراشناختی، جبرانی، حافظه و اجتماعی قرار داشتند. کمترین استفاده نیز مربوط به راهکارهای شناختی بود. تفاوت بین گروههای کنترل و آزمایش از نظر استفاده از راهکارها معنی دار بود. نتایج همچنین ارتباط مثبت معنی دار بین استفاده از راهکارها توسط دانش آموزان و پیشرفت را نشان می داد. در پایان، دلایل لزوم ادغام آموزش راهکارهای یادگیری زبان در درس زبان زبان آموزان مبتدی ارائه شده است.